Alıştır


Madem hasretini tadacak gönül
Elinden elimi çek de alıştır
Gör sonunda kabul edecek gönül
Son defa bir daha bak da alıştır

Bilmeden düşmedim sevda koruna
Başından belliydi küsmem yarına
Artık istesen de dönmem Şirin’e
Son damla yaşımı dök de alıştır

İzin ver arada göreyim seni
Ayda yılda bir kez sorayım seni
Gül nergis misali dereyim seni
İçimdeki seni sök de alıştır

Bilirim güneşim hep sana doğar
Bilmeden yüreğim uslanmış meğer
Seni mutlu görmek her şeye değer
İncitmez aşkınla yak da alıştır

Söyle


Bir deli Kamber’in Arzusu idim
Dalımı kaybettim sende mi söyle
Bir günün içinde sarardım soldum
Gülümü kaybettim sende mi söyle

Sevda adım vefa adım kan adım
Yıllar yılı içten içe kanadım
Uçamadım aşka kırık kanadım
Yolumu kaybettim sende mi söyle

Gönül goncasını elimle derdim
Bendeki bu sevda ölümdür derdim
Ateşine düştüm bitmedi derdim
Külümü kaybettim sende mi söyle

Bir garip ozanım adım İnci’dir
Gurbet elin kahrı beni incidir
Engin denizlerin taşı incidir
Pulumu kaybettim sende mi söyle

Image

Yanımda

Bir gün düşüp sadık yare kavuştum
Toparla kendini salma yanımda
Sanma yeryüzünde boşa savaştım
Akıtıp yaşını silme yanımda

Bağrımda açıldı hasret yarası
Şimdi geldi artık gerçek sırası
Sen varsın karanlık değil burası
Yarını bekleyip kalma yanımda

Adresim belliydi bilerek buldum
İsmini resmini yanıma aldım
Yine seni görüp sesine geldim
Uzaklara bakıp dalma yanımda

Sensiz kaldım burda yanarım böyle
Bekle vuslatını gönlünü eyle
Al eline sazı türkümü söyle
Başka hiçbir şeyi çalma yanımda

Dünyaya küseli çok oldu artık
İnci’siz yaşamak hak oldu artık
Deryalar kurudu yok oldu artık
Sen hep yaşa sevdam ölme yanımda