Alıştır
Madem hasretini tadacak gönül
Elinden elimi çek de alıştır
Gör sonunda kabul edecek gönül
Son defa bir daha bak da alıştır
Bilmeden düşmedim sevda koruna
Başından belliydi küsmem yarına
Artık istesen de dönmem Şirin’e
Son damla yaşımı dök de alıştır
İzin ver arada göreyim seni
Ayda yılda bir kez sorayım seni
Gül nergis misali dereyim seni
İçimdeki seni sök de alıştır
Bilirim güneşim hep sana doğar
Bilmeden yüreğim uslanmış meğer
Seni mutlu görmek her şeye değer
İncitmez aşkınla yak da alıştır
Söyle
Bir deli Kamber’in Arzusu idim
Dalımı kaybettim sende mi söyle
Bir günün içinde sarardım soldum
Gülümü kaybettim sende mi söyle
Sevda adım vefa adım kan adım
Yıllar yılı içten içe kanadım
Uçamadım aşka kırık kanadım
Yolumu kaybettim sende mi söyle
Gönül goncasını elimle derdim
Bendeki bu sevda ölümdür derdim
Ateşine düştüm bitmedi derdim
Külümü kaybettim sende mi söyle
Bir garip ozanım adım İnci’dir
Gurbet elin kahrı beni incidir
Engin denizlerin taşı incidir
Pulumu kaybettim sende mi söyle
Yanımda
Bir gün düşüp sadık yare kavuştum
Toparla kendini salma yanımda
Sanma yeryüzünde boşa savaştım
Akıtıp yaşını silme yanımda
Bağrımda açıldı hasret yarası
Şimdi geldi artık gerçek sırası
Sen varsın karanlık değil burası
Yarını bekleyip kalma yanımda
Adresim belliydi bilerek buldum
İsmini resmini yanıma aldım
Yine seni görüp sesine geldim
Uzaklara bakıp dalma yanımda
Sensiz kaldım burda yanarım böyle
Bekle vuslatını gönlünü eyle
Al eline sazı türkümü söyle
Başka hiçbir şeyi çalma yanımda
Dünyaya küseli çok oldu artık
İnci’siz yaşamak hak oldu artık
Deryalar kurudu yok oldu artık
Sen hep yaşa sevdam ölme yanımda